1957 yazında, eski bir yarışçıdan yarış arabası faaliyeti olan Enzo Ferrari’yi (Adam Driver) zor durumda buluyoruz. İflas, kendisinin ve eşi Laura’nın (Penélope Cruz) sıfırdan inşa ettiği fabrikayı tehdit eder. Daha da kötü, yıpranan evlilikleri boşalıyor: Oğulları Alfredo’nun kaybı ağır olmaya devam ediyor ve çapkın Ferrari, savaş zamanındaki sevgilisi Lina Lardi (Shailene Woodley) ile (sevgi dolu) bir ilişki sürüyor. gayri meşru bir oğlu var.
Piyasada Maserati’ye geçilme tehdidinin ve daha büyük bir şirketle birleşme tartışmalarının ortasında, yaklaşmakta olan bir etkinlik Ferrari için siyasi ilişkiler çevirebilir: İtalya’da 1.600 kilometrelik bir yarış olan Mille Miglia, onun için tehlikeli olabilir. şoförler… Ama yine de “ölümcül bir tutku, korkunç bir keyif” olan bir meslekle ilgili…
2015’teki hayallerinden bu yana ilk sineması için Siyah şapka Michael Mann, Brock Yates’in “Enzo Ferrari: Adam, Arabalar, Yarışlar, Makine” adlı romanından uyarlanan tutkulu bir projeyle geri dönüyor. Bu proje, klas ama şaşırtıcı derecede basit bir hayatın işlevini görüyor. Ana hacminin dağılımı küçük bir bölümün parçaları seçilen güzel bir dönem eseri olarak işe yarasa da, Mann’ın özellikleri tarzında gözlemlenen bir eksiklik var. ferrari Estetik açıdan garip bir şekilde geleneksel büyüme. İnsanın her zaman sert adamlarının ve onların tüketim takıntılarının hikayesine odaklandığı için anlatımının mihenk taşları orada; Ancak bu sinemanın sorunsuz bir şekilde harcanmasına rağmen James Mangold tarafından yönetilebilmesine ve kimsenin bundan daha akıllı bir şekilde yaşamasına rağmen rahatsız edici bir var. Matt Damon-Christian Bale’in başrolde olduğu Jimmy’ye yönelik gölge yok Ford vs FerrariOldukça gergin bir olaydı.
Mann’ın burada amaçladığı şey bu gerilim değildi. Ferrari, Enzo’nun ve onun ilişkisindeki ortaya çıkan canlı bir örnek olarak en iyi şekilde çalışıyor; hem uygun şekilde ücretsiz Driver hem de Cruz, malları teslim ediyor. Sürücünün heybetli fizikselliği rolü için mükemmel, İtalyan aksanı House of Gucci lilt’lerine kıyasla çok daha az OTT ve tatlı arka kol Dikişleri adam bir takım elbise giyebilir; Cruz, acı veren bir anne ve sürekli masadaki yerini teyit etmek zorunda kalan bir kadın olarak burada özellikle gösterişli bir formda. İlk Cruz’larda, aşamalı bir karakterin her iki yönünde de azaltılmış ekran süresiyle fevkalade bir şekilde ortaya çıkıyor: Bir dakika, kocasının karşısında bir tabancayla çıkıyor (bu da Enzo’nun Annesinin nefis bir şekilde şu sıkıştırma işlemina neden oluyor: “O kadına silahın zayıflamasından önce) Almanya’yı yeniden silahlandırmayı tercih ederim.” ”) ve ardından dayanılmaz bir kaybın yasını tutan evin mezarı oluyor. Cruz’un bu ikinci hayatta başardığı şey, karakterinin egemen olduğu bir İtalyan eş klişesi olarak ucuza göz ardı edilemeyeceğini garanti eden, kaynayan acı kuyularını sözsüz bir şekilde iletmektir.
Korkmayın; meraklılar ve “arabalar uçuyor” filmlerinden hoşlananlar eksik kalmayacaklar. Son perdedeki yarış sahneleri çok güçlü, dudak uçuklatan bir sahne var: Guidizzolo’nun kalması, dokuz kişi ve sürücü Alfonso de Portago’nun (burada Gabriel Leone tarafından canlandırılıyor) ölümüyle birlikte korkunç bir kaza. çok sert vuruyor. Basın gösterimindeki nefes nefese sesler duyulabiliyordu; Mükemmel şekilde kalibre edilmiş bir sahnenin ardından pek çok el ağızda geçirildi.
ferrariHala çok ilgi çekici bir saat, ancak asıl adamın dediği gibi: “Kazanmak için girersin, sonra fren yaparsın” – ve keşke Mann’ın ayağını fren pedalından biraz daha çekmesini dilersiniz.
ferrariİlk gösterimi Venedik Sinema Şenlik’te Yarışma bölümünde yapıldı ve Aralık ayı sonlarında dünya çapındaki sinemalarda gösterime girdi.
