1966 Fab Four için zor bir yıldı.
Hâlâ oldukça popüler olmalarına rağmen dünya çapındaki çeşitli gruplar üzmüş ve yabancılaşmışlardı.
bir tane vardı Filipinler’in First Lady’sinin yanlışlıkla küçümsenmesive tabii ki John Lennon’ın grubunun “Jesus’tan daha büyük” olduğuna dair kötü maaşlı yorumu.
John, Paul, George ve Ringo, aralıksız bir turne programı, röportajlar ve gürültülü hayranlarla buluşmanın ardından artık yeteri kadar canlı performans sergilemeyi bırakacaklarına karar verdiler.
29 Ağustos 1996’da Beatles, yaz turlarının son gösterisi için San Francisco, California’ya geldi.
Grubun kendisi için bu kadar anlamlı olmasına rağmen, etkinliğin kendisi muhteşem olmaktan çok uzak; en az mekanın içinde.
Candlestick Park’taki gösterinin tükenmesi ve o zamandan beri 7.000 koltuğun boş kalması nedeniyle fiyasko olarak değerlendirildi.
Her ne kadar 19’uncu tur tarihi boyunca çok daha dolu konserler verilmiş olsa da, San Francisco konseri Amerika Birleşik resimleri için istikrarsız bir dönemde gerçekleşti.
O yaz, ülke ırklarının ayaklanmalarıyla boğuşuyordu ve tehlikeli Ku Klux Klan, Lennon’ın “İsa’dan daha popüler” sözlerinin ardından Beatles’ı protesto edenler arasındaydı.
Kökten dinci güneyde, Beatles’ın üyeleri bir kampanya başlatmış, küfür ve ölüm tehditleri yoğunluğunda bulunmuştu ve daha az dindar eski hayranlar da onların Amerika’da bulunmuştu.
Grubun tek endişesi yoktu.
Şöhretleri boyutları konserlerinin boyutları da arttı.
Çığlık atanan taraftarların sesinin arasında oynamak yerine, Liverpool’daki Cavern Club gibi mekanlarda samimi performansları tercih edilmesiyle meşhurdu.
Candlestick Park’ın dışında, bazı genç protestocuların “Bugün Beatles, ne yapacaksın?” yazılı pankartlar taşımasıyla durum grubu için daha da kötüleşti. ve “İsa seni seviyor – Beatles öyle mi?”
Gelişmekte olan San Francisco Körfez Bölgesi’nde bu durum özellikle Beatles’ın popülaritesine zarar veriyordu ve belki de zayıf bilet satışları da açıklanıyordu.
The Ronettes gibi yardımcı sanatçıların performanslarının ardından The Beatles, aşağıdaki gibi klasiklerin yer aldığı setine başladı: Kendimi İyi Hissediyorum, Senin Erkeğin Olmak İstiyorumve Günübirlik gezen kişi.
İngiltere’ye dönüşte George Harrison’ın meşhur esprisi şuydu: “İşte bu kadar. Artık bir Beatle değilim”.
Ancak Şamdan Parkı gösterisi Fab Four’un sonucu yoktu.
Kalabalığa kayıt yerine, dikkatlerini stüdyoda müzik kaydetmeye odaklamayı seçtiler ve Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, The White Albüm, Abbey Road ve Let It Be.
Birleşik Krallık turnesine çıkacağına dair sürekli söylentiler vardı, ancak menajerleri Brian Epstein (genellikle ‘beşinci Beatle’ olarak anılır) dörtlüyü tekrar yola dönmeye ikna etmeyi asla başaramadı. 27 Ağustos 1967’deki Şamdan Parkı konserinden neredeyse bir yıl sonra henüz 32 yaşında öldü. Yıllar boyunca birlikte yeni bir dönüş dostum da öldü.
Ancak Ocak 1969’da The Beatles aslında bir kez daha sahneye çıktı.
Londra’daki 3 Savile Row bulunuyorki Apple Corps genel merkezlerinin çatısında, aşağıdaki binada kaydettikleri beş yeni şarkının dokuzunu çalıyorlar.
Seyirciler, çatılarda ve çevredeki sokaklarda toplanarak, Büyükşehir Polisi gürültü rahatsızlığını gerekçe göstererek doğaçlama konsere son verene kadar atmosferin tadını çıkardılar.
Tekrarlanan performans umutlarına rağmen başarısızlıkla sonuçlanan grup, 1969’un sonlarında, yaşayan hafızadaki tartışmasız en önemli müzik mirasını geride bıraktığı kendi yollarına gitti.