1968’de bugün, The Beatles’ın uzun metrajlı animasyon filminin dünya prömiyeri Sarı DenizaltıLondra’da büyük kalabalıklar, trafik durma noktası ve yoğun bir polis varlığıyla gerçekleşti.
Sarı Denizaltı Sgt’nin evi olan renkli bir müzik ve aşk dünyasında olan Pepperland sakinlerini takip ediyor. Pepper’ın Lonely Hearts Kulüp Grubu.
Uyumlarını bozmaya çalışan tehditkar, müzikten nefret eden Blue Meanie’lerin sürpriz saldırısıyla karşı karşıya kalanlar. Beatles – animasyon süresi – günü kurtarmak için yayınlanır ve aynı adı taşıyan sarı denizaltında yüksek şakalarla dolu bir açıklama çıkarır.
Yellow Submarine’ın yaratılışı, The Beatles’ın uzun metrajlı bir sinema üretimine yönelik sözleşmeden doğan bir yüküyle ateşlendi.
Bununla birlikte, grubun yoğun programı ve projeye yönelik sınırlamaları coşkusu nedeniyle, yalnızca kısa bir canlı aksiyon görünümü yapmayı kabul ettiler ve animasyonu onlara emanet ettiler.
Muhteşem Dörtlü, son sahnede yalnızca canlı aksiyonlu bir kamera dizisi görünümü sağlar. 25 Ocak 1968’de, grubun ünlü Hindistan gezisinden kısa bir süre önce yoktu bu film, esasen United Artists’e olan sözleşmeden doğan sinemada fiilen yer alma yükününi yerine getirmek için yapıldı.
The Beatles’ın en ikonik hitlerinden bazılarının film müziklerini yaparken, animasyon karakterlerinin aslında grup üyeleri tarafından değil, aktörler tarafından seslendirildi.
Grup için oldukça yoğun bir dönem animasyon gösterimindeki yönetici George Dunning ve ekibi, grubun geçmişlerini gerçeküstü bir görsel şölene genişletmeyle görevlendirildi.
Filmin animasyonu yaratıcı ve yaratıcı, kaprisli ve görsel olarak büyüleyici bir evren sergiliyor ve saykodelik çağın özünü yakalıyor.
Hikâyenin kendisi kaygısız olsa da, bazı eleştirmenler sinemanın daha derin anlamlara sahip olduğu ve genellikle o dönemde yaygın olan kültürel kültürüyle ele geçirdiğini bir süre sürdüler.
Sinemadaki ‘sarı denizaltı’nın veya aynı adlı 1966 şarkısının ardındaki anlamın gerçeğini muhtemelen hiçbir zaman öğrenemeyecek olsak da, bazı yönlerden kötüye kullandığı açık.
Rolling Stone dergisi, “küçük çocuklar Beatles hayranlarına dönüştüren geçit ilacı” şarkısından alıntı yaptı.
serbest bırakıldığında, Sarı DenizaltıEleştirmenlerden güçlü eleştiriler aldı ve aralarındaki popülaritesini koruyarak, özellikle grup hayranları tarafından takdir edilen bir kült klasiği haline geldi.
Buna rahmetli büyük John Lennon da dahildir. 1980’de yaptıkları bir röportajda “Bence bu harika bir film, en sevdiği Beatle filmi” dedi.
Aralık ayında Lennon’ın ölümünün ardından, grubun geri kalan üç üyesi merhum George Harrison’ın “sinemanın her nesil için işe yaramadığını” söylemesiyle, filmlerinin favorileri olduğunu söylediler.
Popülaritesi her türlü sınırı aşıyor gibi görünüyor. Geçen Eylül yaşadığındaki ölümden önce, trippy klasiğinin bir Kraliçe Elizabeth’in gözdesi.
Lennon’a prömiyerde müstakbel eşi Yoko Ono, ilk kez halka açık görünümlerinden burada katıldı. Ayrıca Keith Richards ve Anita Pallenberg gibi yıldızların yanı sıra muhtemelen sinemanın gerçek yıldızları olan Beatles’ı seslendiren oyuncular da katıldı.
The Beatles’ın projesine gittiklerinde çok daha fazla dahil olduğu yanılsamasını yöneten sinema şirketi onları ilk başta davet etmedi.
John Clive, Geoffrey Hughes ve Paul Angelis – dördüncüsü, Peter Batten tutuklanmıştı – yapımın sonuna doğru hazır bulundular.
John Clive, davet edilmediği için basına gitmekle tehdit ederken, daha sonra galadaki oldukça üzücü bir akşamı alıyor: “Dışarı çıktık ve ‘Bu insanları bizim dışımızı bilmiyor’ diyenleri.”
Sarı Denizaltı1970 yılında takip edildi bırak olsun, The Beatles’ın oğlu büyük uzun metrajlı sineması.
Belgesel, grubun ikinci ve son stüdyo albümleri ‘Let It Be’ için prova içerdiği şarkının kaydettiği Ocak 1969’da dört haftalık bir süre boyunca çekildi. Bu sinema, grubun ayrılmadan önceki son halka açık performansı olan ve 1970’in sonu resmiyet galibi, artık ikonik olan bir çatı konserini içeriyor.
