Mimarlık uzun süredir devam eden tarihi anlatılarla iç içe geçmiş durumda. sömürgecilikAvrupa’daki güçlerin kendi tarzlarını ve ideolojilerini sömürgeleştirilmiş bölgelere empoze ettiği, genellikle yerel kültürleri ve iklimleri göz ardı ettiği yer.
Bu hakimiyet, tropik ortamlara uygun olmayan mimari formların sürdürülmesine yol açtı, yetersiz havalandırmalar, aşırı ısıl dayanımlı ve yapısal dengesizlik gibi yol açtı.
Ancak 19. yüzyılda, çağdaş mimari merkezler yerli gelenekler ve tropikal gerçeklerle uzlaştırmaya çalışan Tropikal Modernizm olarak bilinen bir karşı hareket ortaya çıktı.
Le Corbusier, Geoffrey Bawa, Charles Correa ve İngiliz mimarlar Jane Drew ve Maxwell Fry gibi isimlerden tavsiye edilen hareketler, özelliklerden işlevsel işlevlere değer veren Modernist bölgesel bölge sıcak ve nemli koşulları uyarlamaya başladı.
Modeller, çizimler, mektuplar, fotoğraflar ve arşiv malzemeleri dahil olmak üzere çeşitli eserlerden oluşan bir koleksiyon aracılığıyla, V&ALondra’da bu gözyaşları ve yarattıkları alternatif Modernizmleri koruyoruz.
“Tropikal Modernizmin hikayesi sömürgecilik ve sömürgecilikten kurtulmanın, politika ve gücün, meydan okumanın ve bağımsızlığın hikayesidir; ama sadece geçmişle ilgili değil, aynı zamanda bugün ve gelecekle ilgili,” diyor V&A’nın Arka Mimarlık, Fotoğraf ve Tasarım Sorumlusu ve serginin küratörü Christopher Turner.
İşte sergide sergilenen, devrim niteliğindeki mimari hareketi gösteren görsellerden oluşan bir koleksiyon:
‘Tropikal Modernizm’ 22 Eylül 2024’e kadar Londra V&A’da sergilenecek.
